Spelend leren
Zo, ik ben weer terug van mijn sabbatical. Of ben hem eigenlijk nog steeds aan het nemen. Nou ja, in ieder geval, ik ben de afgelopen maanden drukker geweest met leven dan met ziek zijn. Een goed teken toch, dacht ik! Lees meer
Zo, ik ben weer terug van mijn sabbatical. Of ben hem eigenlijk nog steeds aan het nemen. Nou ja, in ieder geval, ik ben de afgelopen maanden drukker geweest met leven dan met ziek zijn. Een goed teken toch, dacht ik! Lees meer
Zo zeg, op dit blog gebeurt ook al een tijdje niks. Da’s vast geen goed teken. Zou je misschien denken hè? We hebben al van meerdere mensen dergelijke geluiden gehoord. Maar gelukkig is het niet zo: het gaat juist hartstikke goed met Kim!
Als je mij een paar jaar geleden had verteld dat ik nu met een bloedserieus gezicht dingen over handopleggingen en energiestromen tot me zou nemen, had ik smakelijk gelachen. Ik bedoel: kom nou toch.Lees meer
De laatste tijd moet ik regelmatig terugdenken aan een oefening die we deden tijdens onze lesjes lachyoga in het 3E-centrum. Van de lachyoga in het algemeen was ik niet zo’n fan. Maar mijn ervaring leert inmiddels dat in ieder minder leuk ding vaak toch ook iets positiefs zit.Lees meer
En ik ben er weer! Terug in mijn eigen wereld. Weer middenin de drukte en heisa van alledag. Ik haakte weer aan in de laatste week van de vakantie, dus ik kon meteen weer volop genieten van hele dagen Jinte en Midas om me heen. Lees meer
Het zit er alweer bijna op hier. Het is de laatste avond, morgen zit ik weer in de auto richting Nederland. Met behalve m’n gepakte koffer ook een boel extra bagage die ik de afgelopen weken heb verzameld. Niet in een tas, maar in mijn hoofd en op papier. Lees meer
Dat ik hier in een andere wereld ben beland, heb ik in mijn vorige blog zeker niet gelogen. En ik kan je vertellen: die wereld hier is geweldig! Maar toen Chris afgelopen zondag vertrok, moest ik eerlijk gezegd toch wel even slikken. Lees meer
Daar lig ik dan. Op een bankje. In een badkamer in Remshalden, een half uur van Stuttgart. Kim zit in de slaapkamer te lezen. Boven me, aan de muur, hangt aan een metalen haakje een plastic kan. Een soort maatbeker. Er zit 750 milliliter lauwe koffie in.
Leuk idee was het wel, het bijhouden van zo’n blog. De tijd vinden om ook daadwerkelijk regelmatig iets te plaatsen is echter weer een heel ander verhaal. Maar jawel, het is weer gelukt!
‘Ga jij eigenlijk nog op vakantie?’ Niet zo’n rare vraag, halverwege juli. Ik krijg hem dit jaar natuurlijk vooral van mensen die niet weten ‘wat er speelt‘. Mensen die je wel kent, maar (nog) niet zo goed. En tsja, wat antwoord je dan?